narażać się – narazić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narażać siebie, swoją osobę, zdrowie itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narazić się na plotki, na wstyd. Narażać się dla kogoś. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
narażać swoją skórę — {{/stl 13}}{{stl 7}} narażać się, wystawiać się na niebezpieczeństwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie chciał narażać swojej skóry i dlatego odmówił zeznań. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
narażać — Narazić kogoś, coś na szwank zob. szwank 1 … Słownik frazeologiczny
narażać — → narazić … Słownik języka polskiego
narazić — dk VIa, narazićrażę, narazićzisz, narazićraź, narazićził, narazićrażony narażać ndk I, narazićam, narazićasz, narazićają, narazićaj, narazićał, narazićany «wystawić kogoś albo coś na niebezpieczeństwo, na działanie czegoś szkodliwego, spowodować… … Słownik języka polskiego
kompromitować — ndk IV, kompromitowaćtuję, kompromitowaćtujesz, kompromitowaćtuj, kompromitowaćował, kompromitowaćowany 1. «narażać, wystawiać kogoś na wstyd albo śmieszność, szkodzić czyjejś opinii» Kompromitować podwładnego w oczach szefa. Kompromitować… … Słownik języka polskiego
igrać — 1. Igrać ze śmiercią «lekkomyślnie narażać się na utratę życia»: (...) moja misja to igranie ze śmiercią! J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Igrać z ogniem «narażać się na niebezpieczeństwo, zachowywać się w sposób grożący złymi następstwami»: (...)… … Słownik frazeologiczny
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
nadstawiać — ndk I, nadstawiaćam, nadstawiaćasz, nadstawiaćają, nadstawiaćaj, nadstawiaćał, nadstawiaćany nadstawić dk VIa, nadstawiaćwię, nadstawiaćwisz, nadstawiaćtaw, nadstawiaćwił, nadstawiaćwiony «wysuwać coś w jakimś kierunku, wystawiać na działanie… … Słownik języka polskiego
